ÇOCUK NEDEN GEÇ KONUŞUR?
Eğer çocuk içinde biriktirdiği negatif ya da pozitif hisleri sözel olarak dışarı çıkartamıyorsa, bu noktada sorunlar başlar. Kendini ifade edemeyen çocuk agresiftir, hırçındır, duygusaldır. Çocuğun konuşması gecikir ve konuşmak istemezse, kelimeleri tam çıkartamaz ve anne-baba da ciddiyetle çocuğun yanında yer almazsa, çocuk içerisinde çıkartamadığı duyguların verdiği öfke ile hırçınlık sergileyebilir. Kendisini yere atar, iletişim kuramaz, karşısındakine tokat atar, ısırır, tekmeler... Yani, sözel iletişimi yerine getiremediğinden, fiziksel iletişime geçme ihtiyacı belirir.
Gecikmiş konuşmadaki ince ayrıntı, çocuğa kendi çıkarttığı bir sözcüğü doğru olarak telaffuz etmesine yardımcı olmaktır. Onu yeni yeni kelimeler öğretmek için zorlamak değildir. Daha ona henüz anlamlandıramadığı sözcükleri söyletmek için baskı yapmak değildir.
Gecikmiş konuşma, çocuğun konuşmaya başlama yaşının kendi yaşıtlarından geride olmasıdır. Gecikmiş konuşmanın birçok sebebi olabilir:
1- Fiziksel Sebepler
Doğum öncesi veya doğum sırasında beyinde veya sinir sisteminde oluşan bir sorun.
Ağız, damak ve dudak yapısındaki bozukluk.
Dilin işlevselliğinin çeşitli fizyolojik sebeplerle zorlanarak yerine getirilmesi.
2- Çevresel Sebepler
Birinci maddede sıraladığımız aksaklıklar yoksa, bu durumda çocuk sağlıklı olmayan bir iletişim ortamında bulunuyor olabilir. Televizyonun çok kullanılması, suskun aile yapısı, monoton anne-baba modeli, kardeşsiz ev, şiddet ve zorlamaların bulunduğu ev, vb. çocuğun konuşmasını geciktiren faktörler arasındadır.
Dolayısıyla özellikle 0-2 yaş ve devam eden 2-4 yaş döneminde çocuğun çok ciddi olarak çaba sarf ettiği konuşma öğrenimine ebeveynler de aynı ciddiyet içinde yaklaşmalıdır.
